Zbirku čine četiri mevludska spjeva koja su zaživjela kod nas; riječ je o mevludima Saliha Gaševića, Safvet-bega Bašagića i Rešada Kadića.
U nastojanju da se sačuva izvornost svakog pojedinog spjeva vršena su samo neophodna jezička prilagođavanja, dok je pojašnjenje manje poznatih riječi i aluzija – što je zastupljeno naročito u Gašićevom mevludu – dato u podnožju teksta. Na posebno naznačenim mjestima, određenim od strane samog autora, gdje se solo ili horski izvodi određeni stavak, pored transliteracije tog stavka donesen je i njegov izvorni oblik na arapskom jeziku i u arapskom pismu.